Bir Şey Yapmalı

Her başlangıç yeni doğan bir çocuk gibi dedi, sıcak yaz sabahları gibi alımlı ve bir o kadar heyecan verici. Yeniden başlamak lazım dedi, tamam her başlangıç kendi sonunu içinde barındırır ama sürekli de bu düşünülmez ki. Biteceğini bile bile hep hayal ettiği o yolculuğa çıkmaz mı insan? Merak etme, sonsuz kere başlayabilirsin dedi...

 

Uzun zamandır içimdeki yazma isteği, merak duygusu vb. şeyler beni bu arayışa itti. Bundan böyle deneyimlerimi, düşüncelerimi, hikâyelerimi burada paylaşmaya gayret göstereceğim. Düşünceler yoktan var olan illüzyonlar bütünü olduğu gibi beyinlerimiz de bu sihrin yaratıcısıdır. Günümüzün hareketli dünyasında düşündüklerimizi söylemeye bile çoğu kez fırsat bulamazken, düşünceler saman alevi misali ani iniş çıkışlar yaşarken, bunları kâğıda dökme ve burada paylaşma fikri bana oldukça mantıklı geldi. Yazmak en az okumak kadar farkındalıkları tetikleyen bir silahtır en nihayetinde. Şarjörüm dolu, silahım hazırken neden kullanmayayım ki?

 “Hayat bir kutu çikolata gibidir, içinden ne çıkacağını asla bilemezsin.” Kutumdan büyük çıkması umuduyla bu serüvene başlıyorum. Yetinmenin acizliğinden, uzun ve kararlı adımlarla uzaklaşıyorum.

 Kendi ipimle bir kuyuya iniyorum yine neyle karşılaşacağımı bilmeden.

İyi ki de bilmiyorum.

Her başlangıç kendi sonunu içinde barındırır, dedi.

Bu; bir başlangıç olsun.